En dan is het ineens weer stil

De tijd van de grote groepen Brandganzen is al weer even bezig en dat levert altijd wat stress op. De ganzen vertrekken namelijk binnen een uur na zonsopkomst en dat is midden in de telling. Snel tellen dus: 262.

Een klein deel van de aanwezige Brandganzen (wat die ene
in het middenmet zijn kop doet?).

Het wegvliegen gaat altijd gepaard met het aanzwellen van het ge'kek' en ge'kaw'. De koppen gaan dezelfde kant op staan en dan gaan ze allemaal tegelijk omhoog. Bijna alle andere vogels op de plas reageren door mee op te vliegen.

De Brandganzen vertrekken.

De Grauwe en Grote Canadese Ganzen vliegen mee en komen niet meer terug. De Lepelaars verhuizen naar de Hennepoelpolder en alleen de eenden keren na een korte omweg terug naar de plas van de Veerpolder.

Ook de Grauwe Ganzen vertrekken.

 

De Lepelaars (12) stonden eerst nog in de Veerpolder.

Zonder alle ganzen is het dan ineens heel stil in de polders, ook omdat de zangvogels het vanochtend massaal laten afweten. Geen Kleine Karekieten meer en ook geen Rietzangers. Ze zullen zich vast nog wel een keer laten horen dit jaar, maar het is een aflopende zaak. Daar staat tegenover dat de Oeverlopers en Witgatjes er weer zijn en de Watersnippen ook. 

Oeverloper in de Hennepoelpolder.

Oeverloper in de Veerpolder.

Watersnippen in de Hennepoelpolder.

Met die honderden ganzen in de polders is het altijd even kijken of er geen vreemde tussen zitten of geringde exemplaren. Dat leverde vanochtend een Indische Gans op, een exoot. Elk jaar komt die wel langs. Ik vind het wel een mooie gans en voor zover ik weet is hij niet invasief, in tegenstelling tot de Canadese en de Nijlgans.

Een Indische Gans tussen de Grauwe Ganzen.

Zo zag het er uit na te telling: bijna helemaal leeg.