Zwarte Ruiter! Maar waar is de Blauwborst?

Vanochtend vrij en dus even in de polders gaan kijken. Bij aankomst meldden medevogelaars een Zwarte Ruiter. Helaas was hij doorgevlogen, maar waarschijnlijk geland in de Hennepoelpolder. En met behulp van een telescoop hebben we hem teruggevonden, de eerste dit jaar.

De eerste Zwarte Ruiter van het jaar. Ver weg, maar duidelijk herkenbaar.

Hij liep met twee Tureluurs tussen de Kokmeeuwen. Dat gaf weer de kans om alle verschillen met de Tureluur na te lopen. Een Zwarte Ruiter in winterkleed lijkt in een aantal opzichten op een Tureluur, maar verschilt onder andere door een slanker uiterlijk, een langere, dunnere snavel en een duidelijkere witte wenkbrauwstreep. Dat laatste vind ik zelf altijd goed te zien. Verder viel me nu eigenlijk voor het eerst op dat ook de manier van lopen anders is. Met de langere poten maakt de Zwarte Ruiter grotere, tragere passen en beweegt daarbij meer met het lijf naar voren en naar achteren.

Uiteindelijk stond de Zwarte Ruiter te rusten in de Veerpolder.

Het is leuk dat hij weer terug is. De afgelopen jaren is het aantal waarnemingen van deze ruiter sterk gedaald en in 2013 heb ik er alleen buiten de tellingen om enkele gezien. Nu hopen dat ze ook op de zondagochtend langs willen komen om meegenomen te worden in de statistieken.

Bij de oude werf zat een Zwartkop zo luid te zingen, dat ik toch even de camera erbij heb gepakt. Hij liet zich goed zien, maar was erg bewegelijk. De laatste jaren lijkt deze zanger bezig aan een opmars. Ik hoor en zie hem tegenwoordig regelmatig en bijna overal in de omgeving, ook in mijn eigen tuin.

Zwartkop bij de oude werf, Hennepoelpolder.

In de rietkraag aan de noordkant van de Hennepoelpolder zaten twee Rietzangers te zingen. Ik vind ze erg dicht op elkaar zitten, soms niet meer dan een meter of 5 uit elkaar. Blijkbaar gaat dat goed.

Een van de twee Rietzangers aan de noordkant van de Hennepoelpolder.

In de Veerpolder eindelijk het Bokje kunnen terugvinden. Hij wordt al weken gemeld, maar elke keer dat ik er was, was hij onvindbaar. Dat leek nu ook weer het geval, totdat ik hem zag bewegen op de plek die ik door andere vogelaars had aangewezen gekregen. Als hij niet bewogen had, had ik hem nooit gevonden tussen de begroeiing. Nu was even de kop duidelijk te zien met de karakteristieke donkere kruin en de duidelijk kortere snavel. Uiteindelijk moet hij nog dieper zijn weggedoken, want ik kon hem even later niet meer terugvinden.

Naast de Grutto's en Kievitten zaten er vanochtend 6 Kleine Plevieren in de Veerpolder. Dat is het hoogste aantal tot op heden. Drie exemplaren waren aan het baltsen op een slikje even ten oosten van het bruggetje, één liep op het eilandje en twee zaten aan de zuidoost-kant, vlakbij de ingang van de Veerpolder. Ik heb even genoten van het achter elkaar aan rennen en 'parallel lopen'.

Twee van de zes Kleine Plevieren.

Aan de zuidkant van de Hennepoelpolder zat in ieder geval tot zondag een Blauwborst regelmatig te zingen. Maar sindsdien is hij niet meer gemeld en ook vanochtend kon ik hem niet vinden. Is hij weg? Dat zou wel heel jammer zijn. De afgelopen jaren is er altijd (op 2010 na) door deze vogel gebroed in de Hennepoelpolder. We houden het - ik en mijn medevogelaars - strak in de gaten.