Kleine Karekiet en Rietgorzen

Het is stil in het riet en de lisdodde de laatste tijd, maar soms kom je toch nog wat tegen. Vanochtend zat zowaar een Kleine Karekiet lang genoeg in het zicht om hem te kunnen scoren. Ze maken rond deze tijd nauwelijks nog geluid en scharrelen over het algemeen laag in de begroeiing. Eind september/begin oktober is de tijd dat de laatste vertrekken.

Ook de Rietgors liet zich zien vanochtend. Dat is wat normaler.

De Rietgorzen waren vanochtend wat beter te zien dan de afgelopen weken.

Halverwege de telling vertrokken 192 Brandganzen in vier groepen uit de Hennepoelpolder. In tegenstelling tot de eerste groepen van het jaar zitten ze 's ochtends in deze polder en niet meer in de Veerpolder.
Zeker 4 Waterrallen lieten zich goed horen en 1 liet zich zelfs heel even zien. Het lijkt erop dat ze terug zijn, al vraag ik me af of ze niet de hele zomer stilletjes in het gebied hebben gezeten. De Waterral is gedeeltelijk standvogel in Nederland en gedeeltelijk trekvogel. Het kan dus zijn dat de exemplaren die hier nu zitten uit noordelijker streken komen.

De Lepelaars blijven voorlopig nog even in de polders. Vanochtend stonden er 3 in de Veerpolder en 9 in de Hennepoelpolder. Het gebedel van de juvenielen was weer van ver te horen. Ik blijf het een grappig geluid vinden.

De 3 Lepelaars in de Veerpolder, samen rustend met Slobeenden.

De Slobeenden zijn momenteel de meest talrijke eend (184 in de Veerpolder), gevolgd door de Wintertaling (60).