Meer water = meer eenden

...en meer ganzen. Het waterpeil is met de regenval van de afgelopen week aardig toegenomen in de polders en dat heeft effect of de vogels. In de Hennepoelpolder zaten vanochtend ruim 150 Grote Canadese Ganzen en in de Veerpolder 66 Slobeenden. Daarmee beginnen de aantallen weer een beetje op het normale peil voor deze tijd van het jaar te komen.

19 van de 151 Grote Canadese Ganzen in de Hennepoelpolder.

De toename aan water is ook ongunstig voor het botulisme dat de polders had getroffen. Het water wordt daardoor beter voorzien van zuurstof, iets waar de bacterie die botulisme veroorzaakt niet tegen kan. Er lagen nog wel her en der dode vogels, maar voor zover ik kon zien waren er geen nieuwe lijkjes bijgekomen.

Nog geen herstel aantallen

Het regende stevig om 7:00, dus de telling van vandaag heb ik uit moeten stellen tot later op de ochtend. Dit heeft zeker effect op aantallen en soorten, omdat met name de ganzen meestal één á twee uur na zonsopkomst vertrekken uit de polders, om later op de dag weer terug te keren. Vergelijkingen met eerdere tellingen gaan dus een beetje mank. Maar, het was nog steeds erg rustig. In de Veerpolder kon ik iets meer exemplaren tellen dan vorige week (305 tegenover 269), maar minder soorten. In de Klaas Hennepoelpolder was het dit keer nog minder, met slechts 18 soorten en 121 exemplaren.

Watersnippen, Veerpolder.

Kleine Geelpootruiter zorgt voor drukte

De afgelopen dagen is het hectisch in de polder. Zondagavond werd ik gebeld om te komen kijken naar twee Kleine Strandlopers en dinsdagavond voor een wel heel bijzondere gast, een Kleine Geelpootruiter!

Kleine Geelpootruiter in de Veerpolder.

Wordt de eerste soort niet zo vaak, maar bijna elk jaar wel een keertje waargenomen in de Veerpolder, de laatste soort is een zeldzaamheid op nationaal gebied. De Kleine Geelpootruiter komt uit noord-Amerika en wordt jaarlijks wel een aantal keer gezien op de Britse Eilanden, maar in Nederland is hij nog een stuk zeldzamer (op basis van de goedgekeurde gevallen op waarneming.nl). En nu zat - want hij is vanochtend doorgevlogen - er dus 1 in de Veerpolder.

Dit exemplaar kwam uit de Starrevaart bij Leidschendam en het leuke is dat één van de vogelaars waarmee ik naar de Kleine Strandlopers stond te kijken, nog zei: "Wat zou het leuk zijn als die Geelpootruiter hier naartoe zou komen." Zijn wens kwam uit.

Dinsdagavond zat ik bij de Jiu-jitsu training van mijn jongste zoon, dus het was wel even tanden bijten. Ik kon daar niet weg en het begon snel donker te worden. Bij thuiskomt besloten toch nog even snel te gaan kijken. Gelukkig zat 'ie er nog, maar van foto's maken was geen sprake.
Vanochtend dus vroeg opgestaan zodat ik voordat ik les moest gaan geven nog een poging kon wagen. Het licht was schaars en de afstand groot, maar ik heb toch nog wat kunnen fotograferen.

De vogel was erg vliegerig en 'schrok' regelmatig van de langsdenderende treinen. Zo verplaatste hij zich van oost naar west in het gebied en weer terug, een goede bijdrage voor de conditie van de verzamelde vogelaars en fotografen. Uiteindelijk vloog hij tegen achten in een heel grote boog via de Hennepoelpolder, om de woonwijk heen, weg richting de Kagerplassen. Ik ben benieuwd waar hij straks opduikt.

Daar gaat hij, richting Kagerplassen.

Deze waarneming maakt de grootste afstand tussen een waarneming door mijn vrouw en een waarneming door mij van dezelfde soort ruim 7230 kilometer. Zij zag hem in 1990 in Anchorage, Alaska, ik gisteren en vandaag in de Veerpolder, Warmond.

De Snor heeft gebroed!

Vanochtend werd bij de molen in de Hennepoelpolder mijn aandacht getrokken door een zacht, herhaald 'tjik-tjik' uit het riet. Omdat ik het niet kon thuisbrengen, bleef ik staan en werd vervolgens verrast door de duidelijke ratel van de Snor. Het was kort en zachtjes, maar overduidelijk. En uit dezelfde rietkraag kwam bedelgeluid van minimaal één jong. Nog een tijdje later zag ik twee vogels heen en weer vliegen tussen de rietkragen. En toen ik eindelijk de bruinige onderstaartveren zag, wist ik het helemaal zeker: 2 Snorren en ze hebben in de Hennepoelpolder gebroed!

De Snor afgelopen juli op ongeveer dezelfde plek.

Het is de eerste keer dat er een broedgeval van de Snor vastgesteld kan worden in de polders. Op de site van Vogelbescherming is te zien dat het aantal vastgestelde broedparen in Nederland de afgelopen jaren is toegenomen. Aan deze kant van het land zijn het er echter maar enkele. In september vertrekt de Snor naar Afrika om daar te overwinteren.

Vogels in de mist

Ondanks de mist vanochtend toch besloten even een kijkje te gaan nemen in de polders. Tellen zat er niet in, maar het zicht was goed genoeg om wat te zien en je hebt natuurlijk ook nog je oren.

Twee Nijlganzen in de mist in de Veerpolder.

Alles zat er, maar was soms moeilijk te zien.

Omslagpunt bereikt

Vanochtend vroeg wakker geworden en besloten niet te wachten tot zondag voor de eerste augustustelling.
In de polders is het omslagpunt naar de herfst-winterperiode aangebroken. Geen Grutto's, Kleine Plevieren, Tureluurs of Kemphanen meer en maar een enkele gans. Wel een redelijk aantal Watersnippen, Wintertalingen, Krakeenden en een Tapuit.

Paartje Krakeenden in de Klaas Hennepoelpolder.

Terug uit Spanje

De afgelopen weken ben ik op vakantie geweest in Spanje en nu houdt de verbouwing van de badkamer me druk bezig. Maar, ik ben weer terug en dus ga ik binnenkort weer naar de polders.
Tot het zover is een impressie van de vogels en vele andere dieren in de omgeving van Madrid.

Europese kanarie, Serinus serinus, aan het eind van de straat.