Racende IJsvogels en verdwijnende Watersnippen

De laatste tijd zitten er meerdere IJsvogels in de polders. Met name de zuidkant van de Hennepoelpolder is een goede plek om ze tegen te komen. Vanochtend waren het er twee. In een noodtempo achtervolgden ze elkaar, laag over het water scherend en zigzaggend van de ene kant van de tocht naar de andere. Even was ik ze kwijt, toen ze aan het verre eind de bocht om gingen. Blijkbaar waren ze via de andere tocht teruggevlogen, want opeens kwamen ze over de rietkraag heen en moesten op anderhalve meter van mij heel scherp de bocht om, om een botsing met mij te voorkomen. Het helderblauw veranderde in warm oranjebruin. Weer zo'n cadeautje dat je krijgt als je maar vaak genoeg buiten komt.

Deze Fuut trok zich weinig aan van de rondvliegende IJsvogels en
ging rustig door met visjes vangen.

Er zaten redelijk wat Watersnippen in de polders. Ik vraag me altijd af hoeveel ik er over het hoofd zie tijdens de tellingen. Soms denk ik dat het meevalt, maar vanochtend zag ik er één zich drukken, waardoor hij vrijwel geheel verdween zonder echt van z'n plaats te komen. En dan denk ik dat ik er best veel kan missen.

Verdwijnende Watersnip. Het enige dat hij deed was omdraaien en
zakken. De kruin en de staart zijn op de onderste foto nog net te
zien.

In de Veerpolder zwommen ruim 100 Wintertalingen en 111 Slobeenden. Om onverklaarbare reden gingen ze na een half uurtje massaal de lucht in en een groot deel vertrok naar elders. Verder geen opvallende soorten vanochtend. In de dode bomen zaten wel nog twee Aalscholvers in het ochtendzonnetje.