Brandganzen, IJsvogels, Waterrallen, vogels galore!

Gisteravond voor zonsondergang nog even naar de polders geweest om naar de Waterrallen te luisteren. Staand bij het bruggetje tussen de polders minimaal 3 horen roepen. Toen we weggingen om een uur of 9, kwamen de eerste ganzen binnenvallen. Ik vroeg me eerder al af wanneer die zouden komen, omdat er 's avonds nauwelijks aanwezig zijn en 's ochtends heelveel. Vlak na zonsondergang dus.

Bij binnenkomst vanochtend zat het ook weer helemaal vol. Naast de gebruikelijke Grote Canadese (216) en Grauwe Ganzen (28), zwommen er 92 Brandganzen.

7 van de 92 Brandganzen.

92 is bijna een evenaring van het aantal dat in september 2012 in de Veerpolder zat. Toen waren het er 93. Normaliter kom ik nooit boven de 10 exemplaren uit. Af en toe weet een grote groep de polders blijkbaar te vinden om te overnachten. Tegen het einde van het rondje rond de Veerpolder vertrokken ze helaas weer.

Brandganzen vertrekken uit de Veerpolder.

Deze week was er al een aantal keer een IJsvogel gemeld. Dit diamantje met vleugels zie je niet vaak in de polders, maar komt elk jaar wel een keertje langs. Ik was dus alert. Bij de dode bomen aan de noordkant van de Veerpolder hoorde ik er eerst 1 en zag vervolgens een andere wegvliegen en landen op een dode tak boven het water. Kijkend naar deze vogel, hoorde ik de andere nog roepen. Het waren er dus 2. Helaas had ik de camera nog niet uit de tas gehaald. Toen ik daarmee bezig was, waren ze allebei gevlogen.
Gelukkig landde er direct een Grote Bonte Specht in de dode bomen, dus kon ik die in ieder gaval even vastleggen.

Grote Bonte Specht mannetje in de dode bomen Veerpolder.

Halverwege de ronde sloot Fred Klootwijk aan, nog net op tijd om de laatste Brandganzen weg te zien vliegen. Samen de Hennepoelpolder geteld. Ook daar veel ganzen, 74 Grauwe en 88 Grote Canadese. Op één van de weinige slikjes die het gebied nog heeft, zaten 84 Watersnippen in het bleke zonnetje. Het gaat dus weer de goede kant op met de aantallen van deze snip. De hoogste aantallen, ruim boven de 100, worden meestal in oktober/november gehaald.
Een Waterral vloog over één van de tochten heen en uiteindelijk kon ik er 3 scoren in het totale gebied, de andere twee op geluid. 's Avonds is eigenlijk een beter moment om deze vogel te horen, maar gelukkig zitten ze ook af en toe in de ochtendtelling.

Aan het einde van de telling liet Fred mij zijn foto's zien van een Koekoek die gevoerd werd door een Kleine Karekiet, begin augustus gemaakt in de Lakerpolder. Geweldige foto's van een fenomeen dat ik graag een keer zou zien, bij voorkeur in deze poldertjes. Spectaculair en een beetje jaloers ben ik wel. Freds foto's nog niet gezien? Kijk dan even op waarneming.nl. En als je daar dan toch bent, waardeer ze dan gelijk even met sterren, want dat zijn ze meer dan waard.