Wantsen in Luxemburg

Tijdens een wandelvakantie is het vaak lastig om te vogelen. Lopen met een kijker om je nek is niet echt comfortabel, zeker niet als je daar ook een camera hebt hangen. De afgelopen jaren ben ik me daarom steeds meer gaan richten op insecten. Daarvoor is een camera genoeg en tijdens elke pauze zijn er wel insecten in de buurt om te zien en te fotograferen.
Dit jaar besloten om me te richten op wantsen. Dat beperkte de boel een beetje en voorkwam al te veel rekken van de rustpauzes. Bovendien zijn wantsen ontzettend mooi.

De plaatsen waarop ik wantsen heb gefotografeerd, geven gelijk een mooi overzicht van de gelopen route, van Thionville in Frankrijk naar Ouren in België.

Elke ster staat voor een plek waar ik foto's heb genomen
van wantsen.

Toch nog een Blauwborst

Ok, dat was dus iets te snel geroepen dat alle rietvogels, op de Kleine Karekiet na, al weer vertrokken waren uit de polders. Vanochtend zat er nog een Blauwborst en hij zong nog ook. Niet eerder had ik een Blauwborst in de tellingen zo laat in het jaar, al zijn er voorgaande jaren wel tot begin september gemeld.

Late Blauwborst in de Hennepoelpolder.

Weer terug in de polders

Na een heerlijke wandelvakantie, waarin we een stuk van de GR5 van Thionville in Frankrijk tot aan Ouren in België hebben gelopen en ik me voornamelijk bezig heb gehouden met de wantsen onderweg (waarover later een keer meer), vandaag de eerste telling van augustus gedaan. Er kan een hoop veranderen in 3 weken.

De eerste Watersnippen zijn weer terug in de polders.