Lang niet gezien: de Waterral

Gisteravond werd er nog regen voorspeld voor de ochtend, maar het zonnetje scheen heerlijk. De hele polder straalde rust uit en ook een Waterral nam het er even van.

In dit kantje staat een Waterral te zonnen.

Zelfs een zonnende Waterral met zijn knalrode snavel valt niet echt op als hij stil in een kantje staat. Het loont dus altijd de moeite om even met de verrekijker te scannen.

Genietend van het ochtendzonnetje.

Het was al weer een tijd geleden dat ik een Waterral zag in de polders. Heel af en toe heb ik er wel één gehoord de afgelopen maanden. Wellicht dat het, nu er geen jongen meer zijn om te voeren, weer wat vaker gaat gebeuren.

In de Veerpolder stonden 4 Lepelaars te rusten. Één daarvan was geringd. Helaas stond hij op 1 poot, waardoor ik maar de helft van de ringen kon zien. De rechterpoot droeg de combinatie GNfP (Green - Noir flag - Pale). Hopelijk is dit voldoende om het individu te kunnen identificeren en weet ik binnenkort de levensloop van deze vogel. Hij is in ieder geval van na 2015, want tot dat jaar werden gele vlaggen gebruikt.

Gekleurringde Lepelaar (rechts).

Als je meerdere Rietzangers op één foto wilt hebben, dan is dit de tijd. De uitgevlogen jongen blijven dicht bij elkaar en worden nog gevoerd door de ouders. Ik had er 2 in beeld, toen bij het afdrukken een derde Rietzanger net in beeld vloog.

Drie Rietzangers op 1 foto.

Het betreffende nest heeft in ieder geval 2 vliegvlugge jongen opgeleverd. Elders vlogen en bedelden ook nog Kleine Karekieten / Bosrietzangers. Op (bedel)roepjes kan ik deze twee niet uit elkaar houden. 

Fuut.