Kort overzicht 2020

Geen laatste telling van het jaar vandaag. De wind en de regen maakten het te lastig. Dat betekent dat 20 december de laatste telling was en dat de balans over 2020 kan worden opgemaakt.

2020 leverde voor de tellingen 4 nieuwe soorten op: de Topper, de Zwartkopmeeuw, de Rosse Fluiteend en de Mexicaanse Steltkluut. De eerste twee soorten zijn wild in Nederland, de laatste twee ontsnapt uit gevangenschap. Alleen de Topper was echt nieuw voor de polders. De Zwartkopmeeuw wordt al jaren gezien, maar zat niet eerder in de tellingen.

Zwartkopmeeuw op 22 maart 2020.

En dat is 10.000

De waarneming van de Topper die ik vorige week invoerde op waarneming.nl, was de tienduizendste die ik voor Polders Poelgeest invoerde. Het maakte me toch een beetje vrolijk, al is het aantal waarnemingen in mijn telboekjes ruim 2,5 keer hoger. Wat is dat toch met mooi afgeronde getallen?

Topper, nieuwe soort voor de tellingen

Gistermiddag kreeg ik een appje van een medevogelaar dat er een vrouw Topper in de Veerpolder zat. Het was al bijna donker, dus langs gaan had niet veel zin meer. Gelukkig blijven eenden meestal we zitten 's nachts, dus vanochtend kon ik haar makkelijk terug vinden.

Tussen de Kuifeenden, een vrouw Topper.

Het eerste laagje ijs

Het is koud geweest afgelopen nacht. Vrijwel al het water was bedekt met een dun laagje ijs. De eenden waren dus voor het grootste deel verdwenen. Alleen een grote groep Wintertalingen had een plekje gevonden in een open plek. Waarom weet ik niet, maar ze vlogen regelmatig een rondje.

De Wintertalingen waren vliegerig vanochtend...

De eerste koude ochtend

Het was redelijk fris vanochtend en de wind blies uit het oosten. Dat betekent dat de vogels voor het grootste deel aan de overkant zaten van waar ze normaliter zitten. De oost-gerichte oevertjes waren vrijwel leeg.

De Kuifeenden zijn er ook weer.

Opvliegende ganzen en blijvende Slobeenden

Het stevige windje vanochtend zorgde ervoor dat de vogels niet graag op de vleugels gingen. De lucht was dus redelijk leeg, op een overvliegende Sperwer na. Alleen toen halverwege de telling de ganzen vertrokken, was het even een drukte en zelfs toen bleven de Slobeenden zitten. Meestal gaan die mee omhoog als de ganzen opvliegen.

Tussen de Canadese Ganzen zwommen veel Slobeenden.

Houtsnippen en winterse gasten

Jarenlang ben ik er geen tegengekomen en nu zie ik er 3 in 2 dagen: Houtsnippen. Het is een kwestie van geluk, wat je een klein beetje kunt afdwingen door op de juiste plekken rond te lopen. Gisteren stootte ik een Houtsnip op bij mij om de hoek, tijdens het fotograferen van insecten. Vandaag één bij het gemaal in de Hennepoelpolder. Even later kwam er ook nog één langs gevlogen. De tijd die die ze nodig hadden om uit beeld te vliegen, was te kort om foto's te nemen.

Het was windstil vanochtend met mooi licht.

Smienten en Baardmannetje

De eerste dag van november en het weer zit mee. In oktober heb ik maar de helft van de tellingen kunnen doen, dus ik hoop dat deze start van november een goed teken is voor de rest van het jaar.

In de Veerpolder zwommen veel Slobeenden (87) en dan is het even goed opletten om de 2 Smienten er tussenuit te pikken. Ze zaten aan de overkant van het water, dus redelijk ver weg.

Twee Smienten in de Veerpolder vanochtend.

Bakkeleiende futen

Vanochtend zwommen er weer Bergeenden in de Veerpolder. Dat was al weer een tijdje terug dat die in de telling zaten. Terwijl ik een foto van ze maakte, schoten twee bakkeleiende Futen door het beeld.

Drie Bergeenden en twee bakkeleiende Futen op de
achtergrond.

Te laat? Of gewoon pech?

Vorige week zondag werd een Sneeuwgors gezien in de polders bij de molen. De eerste voor het gebied, dus normaal gesproken zou ik op de fiets zijn gesprongen toen ik maandag een mailtje kreeg (waarvoor dank). Helaas vielen tijd en puf deze week niet samen en was vanochtend de eerste gelegenheid dat ik in de polders kon zijn. Gisteren zat hij er nog, maar vanochtend kon ik hem niet vinden. Mocht hij nog gemeld worden, dan spring ik wel op de fiets.

Gelukkig waren er wel de nodige 'nieuwe' waarnemingen, waaronder de eerste Grote Zilverreiger van het najaar.

De eerste Grote Zilverreiger van het najaar.

Leeg, maar wel een Dodaars

Wind en donkere wolken, het is een slechte combinatie om vogels te tellen. Het kleinere grut is van het open water verdwenen, alleen de ganzen blijven er zitten. De geluiden uit het riet zijn spaarzaam en als je ze al hoort zijn ze lastig te herkennen. Alleen de Waterral is niet te missen.

Maar lekker uitwaaien is ook wat waard en er zwemt altijd wel wat langs de kant. Dit keer was dat een Dodaars.

Dodaars in de luwte van de begroeiing.

Een nieuwe exoot in de telling

 Het is alweer een tijd geleden dat ik een exoot in de telling had, afgezien van de Nijlgans dan. Vanochtend hoorde ik op het laatste moment een onbekend geluid en zag na even goed kijken een Rosse Fluiteend, Dendrocygna bicolor, tussen de Grauwe Ganzen.

Rosse Fluiteend in de Hennepoelpolder.

De Brandganzen zijn er weer

Ook vandaag zat hij er weer: aNP/GNfP. En weer stond hij/zij op de rechterpoot. Maar deze keer wist ik wie hij was.

De inmiddels bekende aNP/GNfP. Ook vandaag aanwezig.

GNfP/aNP

Na een paar weken Nationaal Park-hoppen in Polen, weer terug in de polders. En wie stond daar weer heerlijk te rusten op zijn rechterpoot? Jawel: GNfP/??, de Lepelaar die mij zijn linkerpoot maar niet wil laten zien.

De geringde Lepelaar, zoals gebruikelijk op zijn rechterpoot.

Purperreigers in de telling

Hij wordt niet vaak gemeld uit de polders, de Purperreiger. Tot nog toe zijn er zeven exemplaren gemeld sinds 2009. Niet zo vreemd dus dat ik hem de afgelopen 12 jaar heb gemist in de tellingen. Tot vandaag. 

Een van de twee Purperreigers vanochtend in de
Hennepoelpolder.

Lang niet gezien: de Waterral

Gisteravond werd er nog regen voorspeld voor de ochtend, maar het zonnetje scheen heerlijk. De hele polder straalde rust uit en ook een Waterral nam het er even van.

In dit kantje staat een Waterral te zonnen.

Bunzing in de polder

Ik had alle vogels al zo'n beetje geteld toen ik in de Hennepoelpolder een marterachtige voor me op het pad zag huppelen. Altijd een genot om te zien.

De eerste glimp van de marterachtige.

Een nest met 16 pullen

Er stond geen regen op het programma voor vanochtend, maar echt droog was het ook niet. Samen met de harde wind zorgde dat meer voor even goed uitwaaien dan voor een goede telling.

Juveniele Kokmeeuw op het weilandje.

Terug in de tellingen

Ik heb ze sinds begin mei moeten missen in de tellingen, maar vandaag zag ik er weer 3: de Wintertaling. Vier vrouwtjes zwommen in de Veerpolder rustig rond. Ze zaten te ver weg voor een fatsoenlijke foto. De Krakeenden lieten zich wel fotograferen.

Vrouw Krakeend in de Veerpolder vanochtend.

Van pul naar juveniel

Vorige week niet kunnen tellen, omdat er nog een MUS-telling gedaan moest worden vóór de 15e. En dan is de verandering een stuk zichtbaarder, na 2 weken. Veel pullen/jongen zijn hun donsveren kwijt en hebben het eerste vliegkleed, waarmee ze officieel gepromoveerd zijn tot juveniel. Veel pullen/jongen, want in de Hennepoelpolder liepen Kievit-pullen van twee nesten.

Één van de vijf Kievit-pullen in de Hennepoelpolder.

Slecht telweer en een exotische steltkluut

Het was slecht telweer vanochtend, met af een toe een flinke bui. Meerdere keren moest ik schuilen. De vogels leken er minder last van te hebben, al werd er wel minder gezongen.

De Meerkoeten hadden niet zoveel last van de regen.

Eindelijk de Kleine Plevier

Tjonge jonge, dat heeft lang geduurd. Maar...vanochtend was het dan eindelijk zover: 2 Kleine Plevieren in de telling. Misschien waren het er wel drie.

Eindelijk de Kleine Plevier kunnen tellen.

Bosrietzanger party!

Vandaag waren ze met zijn allen aan het zingen, de Bosrietzangers. In totaal kon ik er 12 zingend vinden in de polders. Waar blijven dan de meldingen? Waarschijnlijk wordt de zang niet herkend en als je de Bosrietzanger ziet, denk je in eerste instantie aan een Kleine Karekiet en die zit ook in het gebied.

Bosrietzanger zingend in de dode rietstengels.

Kokmeeuwpullen

De pullentijd in de polders loopt al weer een tijdje - de Grauwe Ganzen zijn al pul af - en vandaag zag ik voor het eerst de pullen van de Kokmeeuwen. Het waren er gelijk aardig wat.

Twee van de vele Kokmeeuw-pullen vanochtend in de polder.

Ik blijf er een paar missen

De afgelopen tijd worden er regelmatig leuke waarnemingen gedaan in de polders. Een combinatie van mooi weer en een hardnekkig virus levert veel bezoekers op en die voeren hun waarnemingen steeds vaker in op waarneming.nl. Zo weet ik dat ik de Groenpootruiter en de Kleine Plevier tot nog toe gemist heb. Ook vanochtend zaten ze niet in de telling, maar dat wil niet zeggen dat er niets nieuws te melden valt. Natuurlijk niet.

Uit de bomen aan de oostkant van de Veerpolder vloog een vrouw Koekoek op. De vrouw van de Koekoek is er in twee kleurvormen, grijs en bruin. De grijze is lastig van de man te onderscheiden, zeker in het vage licht van de vroege ochtend, de bruine is altijd zeker een vrouw.

Koekoek-vrouwtje in de Veerpolder.

En de Kleine Karekiet is ook binnen

Hij werd deze week voor het eerst gemeld en zat dus ook in de telling vanochtend. Zowel in de Veerpolder als in de Hennepoelpolder kon ik een zingende Kleine Karekiet bijschrijven. Nog geen foto kunnen maken, dat komt later wel. De Blauwborst in de Hennepoelpolder liet zich wel netjes zien.

Blauwborst in de Hennepoelpolder.

Nieuwe binnenkomers en een late Kokmeeuw

Met 40 soorten, verspreid over beide polders, was het vanochtend leuk tellen. Bij die 40 zaten een paar nieuwe jaarsoorten voor de tellingen. De eerste was een Zwartkop. Elk jaar kom ik hem wel tegen, maar echt geschikt voor deze soort zijn de polders niet. En, hij laat zich altijd lastig fotograferen.

Man Zwartkop in de Veerpolder.

Hoeveel Rietzangers?

Vorige week de eerste Rietzangers in de telling gehad en vandaag was het aantal al flink gestegen. In de Veerpolders zaten 7 zingende exemplaren en daarmee wordt het record verbroken. Dat stond voor de Veerpolder op 6 Rietzangers in 1 telling.

Een van de zeven Rietzangers in de Veerpolder.

Kluten en krulharen (en de eerste Rietzangers)

Nou nou, poe, poe, gut, gut, dat duurde lang voordat de Kluten in de telling verschenen. Al weken worden ze gemeld, maar op de zondagochtend wilden ze zich tot nog toe niet laten zien. Vanochtend dan eindelijk wel. Met z'n vieren liepen ze bij de Grutto's in de Veerpolder.

Eindelijk Kluten in de telling.

Een nieuwe lente...

Officieel lente, dus tijd voor wat nieuwe geluiden in de polders. Helaas waren de Kluten die afgelopen week binnen zijn gekomen niet aanwezig. Hun geluid werd vervangen door laag overvliegende Zwartkopmeeuwen, een nieuwe soort voor dit jaar.

Zwartkopmeeuw boven de Veerpolder.

De Zomertaling is terug

Helaas scheen het zonnetje niet vanochtend. De dichte bewolking maakte het allemaal een beetje somber in de polders. Gelukkig is daar dan de Grote Zilverreiger, die er recht van voren heel anders uitziet. Wel grappig en zeker minder statig.

Als je hem zo van voren ziet, ziet het er toch wat vreemd uit.

Veranderingen

Zaterdag was het mooi weer en de voorspellingen voor de zondagochtend waren niet zo goed. Dus, de telling voor een keer verplaatst naar de zaterdag. Ik heb al teveel tellingen moeten laten gaan vanwege het weer.

Erg veel Nijlganzen in de Veerpolder deze telling.

Grutto-aantallen variëren sterk

Eindelijk weer eens een droge zondagochtend, zodat ik vandaag wel kon gaan tellen. In februari was dat helaas maar twee keer mogelijk vanwege storm en regen.

Gisterochtend even langs geweest om te kijken hoe het met de Grutto's ging. Dat viel niet tegen. Om 11:30 stonden er 377 (geteld van foto's) in de Veerpolder.

De groep Grutto's van zaterdag, 377 exemplaren.

Het ene wit voor het andere wit

De Grote Zilverreiger is afgelopen week nog wel gemeld in de polders, maar is zeker niet elke dag meer aanwezig. Hij wordt langzaamaan vervangen door die andere witte vogel op hoge poten, de Lepelaar. Vrijdag werden de eerste gemeld en vanochtend stonden er 4 volwassen exemplaren.

Vier volwassen Lepelaars in de Veerpolder.

De rest lijkt te volgen

Na de eerste Grutto van afgelopen vrijdag, was het de vraag of de rest snel zou volgen. Vanochtend gaven 4 Grutto's het antwoord: ja, de aankomst is echt gestart.

Drie van de vier Grutto's vanochtend in de Veerpolder,

Een week eerder dan voorspeld: de Grutto

Daar stond hij dan vanmiddag om 15:35: de eerste Grutto van het jaar!

De eerste Grutto van het jaar in de Veerpolder.

En daarmee was hij ruim een week eerder dan voorspeld. Het is de op 1 na vroegste Grutto van de afgelopen 11 jaar. De vraag is of de rest nu snel volgt of dat dit een eenzame vooruitgeschoven post blijkt te zijn. Zondag gaan we het zien. De vroegste Grutto ooit kwam binnen op 26 januari, maar werd niet gevolgd door anderen. Dat jaar, 2018, kwam de rest netjes halverwege februari binnen.

Stijgers en dalers 2019

De regen weerhield me vanochtend van tellen. Een mooi moment dus om binnen met een bakkie koffie eens te kijken naar de stijgers en dalers van 2019. Hieronder de meest opvallende.

De Grutto's komen terug op 15 februari

De terugkomst van de Grutto dit jaar, wanneer gaat dat gebeuren? Als ik de gegevens over de afgelopen 11 teljaren doortrek, kom ik uit op 15 februari. Het is zacht weer tot nog toe, dus het zou eerder kunnen zijn. Hoe dan ook is het leuk om te kijken of ik na al die jaren een accurate voorspelling kan doen.

Aankomst van de Grutto in de polders 2009-2019.
Aantal dagen na/voor 1 maart (=2009).

2020 begint stilletjes

Het was stil in de polders tijdens de eerste telling van 2020. Nauwelijks eenden, geen Waterhoentjes. Wel een hoop ganzen in de Veerpolder.

In de Veerpolder zaten veel ganzen.

Waar zijn de Wintertalingen en de Slobeenden gebleven? Normaliter zitten er veel meer dan de 15 resp. 2 die ik vanochtend kon vinden.