Kakofonie van Waterrallen

Dit is een goede tijd om Waterrallen te gaan zoeken in de polders. Zo'n beetje de hele dag zijn ze te horen. Roepend vanuit de begroeiing reageren de verschillende vogels op elkaar, waardoor je er soms wel vier tegelijk kunt horen. En met een beetje geluk zit er één aan de rand van een slikje, geheel open en bloot. De afgelopen weken is me dat meerdere keren overkomen.

Waterral voor het eilandje in de Hennepoelpolder.

Vandaag was het in de Hennepoelpolder een ware kakofonie van Waterrallen. Er zaten er minimaal 2 te roepen op het eilandje en tussen het gemaal en de zuidkant van het gebied telde ik er zeker 4. Samen met een exemplaar aan de noordkant, kwam de teller op 7 te staan, maar als iemand straks zegt dat hij/zij er 10 heeft gehoord, geloof ik dat direct. Al lopend is het vaak lastig te bepalen of je een exemplaar al eerder gehoord en geteld hebt, zeker als er zoveel dicht bij elkaar zitten. Zeven exemplaren is in ieder geval een record voor mij.


In de Veerpolder zat nog een eenzame Lepelaar. Het zal wel één van de laatste zijn dit jaar. In 2009 zag ik er nog één op 4 oktober, de laatste melding ooit op waarneming.nl. Zondag kan dus een record gebroken worden.

Late Lepelaar in de Veerpolder.

De Eksters in de Hennepoelpolder hingen rond bij de schapen, af en toe pikkend in de vacht. Ik neem aan dat ze op zoek zijn naar voedsel daar. Wol verzamelen heeft deze tijd van het jaar niet zoveel zin. Dat zie je wel in de tijd van de nestbouw. Het is wel een mooi gezicht hoe de schapen al dat gepik met de forse snavel gelaten toelaten. Maar goed, als je zo van nare parasieten af kan komen is het waarschijnlijk niet zo erg.

Ekster op de schapen.

Langs het pad lag een dode Mol. Ik wist dat ze er zaten, maar had er nog niet eerder één gezien. Samen met de Woelrat, Huisspitsmuis, Watervleermuis, Haas, Konijn, Vos en een onbekende Woelmuis brengt dat het aantal zoogdieren dat ik in de polders heb kunnen vaststellen op 8. Er zit vast nog meer.

Dode Mol langs het pad.