Rustige ochtend met Tapuit en Graspieper

Wat is dat toch met die ganzen? Bij binnenkomst om 7:45 zaten er 48  Nijlganzen in de Veerpolder, toch niet de meest schuwe soort zou je zeggen. Maar net als de afgelopen weken het geval was met de Grote Canadese Ganzen, vlogen ze op 4 na allemaal weg op het moment dat ik op zo'n 100 meter was genaderd. Dat ben ik niet gewend van ze.

Blauwe Reiger in een dode boom in de Veerpolder.

In de bomen aan de noordkant staken 4 Blauwe Reigers mooi af tegen het even doorbrekende zonnetje.

Ook deze vlogen weg toen we (Fred was er vanochtend weer bij) dichterbij kwamen. Dat leverde leuke silhouetten op.

Blauwe Reiger stijgt op.

Verder leek het een erg rustig rondje te worden, met het gebruikelijke soortenaanbod: Wintertalingen, Slobeenden, Kuifeenden, Lepelaars, Watersnippen en Krakeenden (onder andere).
Maar ook vandaag waren er weer "bijzonderheden". In de Hennepoelpolder scharrelde een Tapuit rond bij een stapel straatklinkers. Na een korte zit op het hek vloog zij, het was en vrouwtje, weg richting de wijk Poelgeest.

Vrouwtje Tapuit op het hek bij de boerderij.

En terug in de Veerpolder landde een pieper in één van de boompjes. Ik blijf dit een lastige groep vinden en ook nu wist ik niet zeker wat het was. Hij kwam heel gelig over, had witte buitenstaartpennen, een gele mondstreep en een duidelijke, gelige oogring. Vanwege het slechte licht was er verder niets opvallends te zien. Op de foto kon ik thuis wel de gestreepte rug en kruin zien. Het was een Graspieper. Toch nog maar eens goed gaan oefenen met de piepers.

Graspieper.

Aan het einde van de telronde begon het licht te miezeren en verscheen er een mooie regenboog. De combinatie van zonlicht, donkere wolken en de regenboog leverde een heel mooi beeld op.

Regenboog vanuit de Veerpolder. Foto: Fred Klootwijk.