Uitstapje naar de Farne Islands

Vorig jaar kwam Marian enthousiast terug van een bezoek aan de Farne Islands. We moesten en zouden met het hele gezin een keer Papegaaiduikers gaan kijken, een idee dat de drie zonen ook geweldig vonden. Dus in de meivakantie de boot genomen naar Newcastle en van daar met de bus naar North Sunderland, waar we een wigwam hadden gereserveerd.

Een dag na aankomst was het mooi weer. 's Ochtends snel een boottrip rond de Farne Islands geregeld, met een landing op Inner Farne. Het begon gelijk goed, met overal om ons heen zeevogels in, op en boven het water. Hoe dichter we bij de eilanden kwamen hoe meer. De rest van de toeristen in de boot keken wel even op toen we alle vier (Marian had ze natuurlijk al eerder gezien) opsprongen toen wij onze eerste Puffins zagen.

De eerste Papegaaiduikers vliegen weg van de boot.

Tijdens de boottocht rond de eilanden kwamen alle zeevogels waar de eilanden beroemd om zijn voorbij: Papegaaiduikers, Alken, Zeekoeten, Drieteenmeeuwen, Noordse Stormvogels en Kuifaalscholvers.

Misschien nog wel mooier dan de Papegaaiduikers: Alken.

Papegaaiduikers op en boven het water.

Kuifaalscholver.

Zeekoeten op de rotsen langs de kust.
Op de bovenste foto rechts een gebrilde vorm.

De Farne Islands hebben ook één van de grootste populaties Grijze Zeehonden van Groot-Brittannië. En daar vaar je erg dicht langs. De rotsen lagen vol met allerlei jaargangen, van klein naar groot. Onhandig plonsten ze af en toe het water in en de boot werd nieuwsgierig in de gaten gehouden.

Grijze zeehonden op de Farne Islands.

Eenmaal op Inner Farne gekomen was er nog voldoende te beleven, al heeft Engeland ook last van een laat op gang komend voorjaar. Er waren nog nauwelijks Papegaaiduikers aan land. De verschillende sterns die op het eiland broeden, waren al wel gearriveerd, maar zaten voornamelijk nog in groepen aan de randen van het eiland. Van nestelen was nog geen sprake. Alleen de Grote Stern liet zich goed zien.

Grote Sterns boven Inner Farne.

Wel waren vanaf het eiland de Noordse Stormvogels goed te zien en kon je vrij dicht bij de broedende Drieteenmeeuwen en Kuifaalscholvers komen. En hier en daar scharrelden Oeverpiepers en Rouwkwikstaarten rond.

Er zaten maar enkele Papegaaiduikers op land.

De Noordse Stormvogel liet zich goed zien vanaf Inner Farne.

Een Rouwkwikstaart.

Drieteenmeeuwen op de rotsen van Inner Farne.

Vijf Jan van Genten boven de zee tussen Inner Farne en Seahouses.

Na een uur op Inner Farne terug gevaren naar Seahouses. Boven zee vlogen nog meerdere Jan van Genten, die daarmee het zeevogellijstje waar we voor gekomen waren compleet maakten.

De tweede dag besloten we naar Bamburgh Castle te lopen en vervolgens via het strand terug naar Seahouses en de wigwam in North Sunderland. En dat laatste, de strandwandeling was een goede keus. Het leverde nog een hoop extra vogels op voor de lijst, waaronder 4 IJseenden, zo'n 80 Zwarte Zee-eenden, 2 Regenwulpen, 4 Middelste Zaagbekken, 1 Bonte Strandloper, 4 Paarse Strandlopers en 16 Drieteenstrandlopers (waarvan 1 met kleurringen).

Paarse Strandlopers.

Drieteenstrandlopers en 1 Bonte Strandloper.

Twee dagen rondwandelen langs velden en de kust van Northhumberland en het uitstapje naar de Farne Islands leverden naast de hoognodige zonnestralen een vogellijst op met 62 soorten. Niet gek.