zondag 28 april 2013

En ook de Kleine Karekiet...

...hoor je wel, maar zie je niet. Dat leerde mijn vader mij vroeger. En een beetje gelijk had hij wel. Maar met wat geduld laat hij zich toch zien.

Kleine Karekiet in het riet.

zondag 21 april 2013

Waar blijven de Tureluurs...

...en wat doen die Pijlstaarten nog in de Veerpolder?

In de Veerpolder zit nog steeds een paartje Pijlstaarten. Hier de man.
Normaal gesproken zijn er in april gemiddeld zo'n 6 Tureluurs in de Veerpolder, maar dit jaar blijft het bij 1 á 2 exemplaren. En dat is jammer. Niet alleen het geluid is mooi, de afgelopen jaren heeft de Tureluur ook met meerdere paartjes gebroed in het gebied. We wachten af.

zondag 14 april 2013

En dan nu de Blauwborst

Het gaat weer de goede kant op met de Blauwborst in de Hennepoelpolder. Zaten er voorgaande jaren 3 broedparen, dit jaar zijn er al weer 2 zingende mannetjes.

Zingende Blauwborst tegenover de brug naar de Veerpolder.

zaterdag 13 april 2013

Buidelmezen??? Buidelmezen!!!

De dag begon goed met een kleine excursie voor vogelaars uit de Merenwijk. Blauwborst, Boerenzwaluw, Huiszwaluw en een paartje Pijlstaarten lieten zich mooi zien. Ondanks de regenbui een geslaagd uitje wat mij betreft. Het was gezellig en met 39 soorten hadden we een mooie lijst soorten. De eerste drie hierboven waren voor mij de eerste van het jaar.

En toen...werd ik gebeld door Fred Klootwijk: Buidelmezen in de Hennepoelpolder! Ontdekt door zijn zoon Rutger, zaten ze in de lisdoddes aan de zuidkant van de polder. Snel op de fiets gesprongen en binnen 10 minuten ter plaatse.
Bij aankomst zaten er een mannetje (breed masker) en een vrouwtje (smal masker). Af en toe vlogen ze weg en verdwenen tussen het riet. Elke keer dat één van de Tjiftjaffen door het beeld vloog, klonk er een opgewonden: Daar...daar...o nee, toch niet.

Man Buidelmees.


zondag 7 april 2013

Meer luisteren dan tellen

Vanochtend bij het opstaan vond ik het al raar licht dat binnenkwam. Even gespiekt door de gordijnen en ja hoor...mist.
Omdat ik later op de ochtend niet echt tijd zou hebben om te gaan tellen, besloten toch maar richting de polders te gaan in de wetenschap dat de mist daar alleen maar erger zou zijn.

Grauwe ganzen in de mist in de Hennepoelpolder.
Dan maar een soortenronde doen in plaats van een telronde. Aantallen bepalen was echt niet mogelijk. Op gehoor en op zicht moest het mogelijk zijn de meeste (zo niet alle) soorten te vinden.